Μία
ώρα μπροστά θα πρέπει να μετακινηθούν οι δείκτες των ρολογιών τα ξημερώματα της
Κυριακής 25 Μαρτιόυ, καθώς τίθεται σε ισχύ η θερινή ώρα.
Έτσι,
στις 3 τα ξημερώματα οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να αλλάξουν και να
δείχνουν 4 το πρωί.
Η
θερινή ώρα θα ισχύσει μέχρι την τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη (31/10/2012).
Η
θερινή ώρα (Daylight Saving Time, DST) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος
διαλέγει να υιοθετήσει για ένα χρονικό διάστημα του έτους. Η αλλαγή αυτή γενικά
είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που
σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση
ενέργειας.
Σήμερα
το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί
μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.
Εναλλακτικά
της θερινής ώρας θα μπορούσαμε να ξυπνούσαμε μία ώρα νωρίτερα την θερινή
περίοδο για να εκμεταλλευόμαστε περισσότερο το ηλιακό φως. Αυτό όμως θα προκαλούσε αντιδράσεις. Η λύση ήταν να τυποποιηθεί το σύστημα
της θερινής ώρας.
Έπειτα
από μια μικρή έρευνα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, ότι αυτή ιστορία έχει
αρκετό ενδιαφέρον, διότι εμπλέκονται ο καθένας με τον δικό του τρόπο διάφοροι
όπως: Βενιαμίν Φραγκλίνος ,Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, Πετρέλαιο, Ενεργειακή κρίση,
Δρομολόγια τρένων, Ούγκο Τσάβες, Ευρωπαϊκό συμβούλιο, Γκρίνουιτς, Internet Swatch.
Για
χιλιάδες χρόνια ο Ήλιος ήταν το ρολόι του ανθρώπου. Όταν βρισκόταν στο
υψηλότερο σημείο στον ουρανό, τότε ήταν μεσημέρι. Κανονικά αν ακολουθούσαμε με
απόλυτη ακρίβεια κάθε βήμα του ήλιου, κάθε τόπος θα έπρεπε να έχει τη
δική του ώρα, έτσι ώστε όταν ο Ήλιος μεσουρανεί στον τόπο αυτόν τα ρολόγια να
δείχνουν 12 το μεσημέρι. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι οι διάφοροι τόποι, ακόμη και
μέσα στην ίδια χώρα (π.χ. η Κέρκυρα και η Ρόδος), θα είχαν διαφορετική ώρα. Το
γεγονός αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην αέναη περιστροφή του πλανήτη μας γύρω
από τον άξονά του, που την αντιλαμβανόμαστε από την ημερήσια διαδρομή του
ήλιου στον ουρανό μας, έτσι ο
Ήλιος κατά τη διάρκεια της ημέρας περνάει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές,
πάνω από διαδοχικά γεωγραφικά μήκη και επομένως μεσουρανεί διαδοχικά, σε
διαφορετικές χρονικές στιγμές σε κάθε τόπο.
Γιατί
αλλάζει η ώρα, πώς και πού εφαρμόζεται το μέτρο.
Γι
αυτήν την αλλαγή μπορεί να «κατηγορηθεί» ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Η σημαντική
αυτή φιγούρα του Διαφωτισμού, ήταν ο
πρώτος άνθρωπος που διατύπωσε το 1784 την ιδέα της θερινής ώρας, καθώς
διαπίστωσε ότι περισσότερος ήλιος σημαίνει εξοικονόμηση χρημάτων και ενέργειας.
Έτσι, εκατομμύρια κάτοικοι σε διάφορες περιοχές του πλανήτη «αναγκάζονται» να
ρυθμίζουν δύο φορές το χρόνο τα ρολόγια τους, εάν θέλουν να είναι… συνεπείς
στις δουλειές τους.
Στην
Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση φέρνουμε το δείκτη μια ώρα πίσω τον
Οκτώβριο και μια ώρα μπροστά τον Μάρτιο, στην τελευταία Κυριακή των δύο αυτών
μηνών.
Η
διαδικασία αυτή ξεκίνησε στη χώρα μας, όπως και παγκοσμίως, το 1973, μετά την
ενεργειακή κρίση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 τα οξυμένα ενεργειακά
προβλήματα που αντιμετώπιζε η Ελλάδα οδήγησαν την πολιτεία στη λήψη έκτακτων
μέτρων για την εξοικονόμηση ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτών των μέτρων που
αποφασίστηκαν ήταν και η εφαρμογή της «θερινής» ώρας για τη χρονική περίοδο
Μαρτίου - Σεπτεμβρίου (από το 1997 η θερινή ώρα ισχύει ως και τον Οκτώβριο).
Σύμφωνα
με αυτή την ιδέα, κάθε άνοιξη προσθέτουμε μία πλασματική ώρα στις κανονικές
ώρες της κάθε ατράκτου, την οποία αφαιρούμε και πάλι το φθινόπωρο. Έτσι
«εκμεταλλευόμαστε» τα 60 επιπλέον λεπτά της ηλιακής ενέργειας καθημερινά και
«εξοικονομούμε» θεωρητικά τουλάχιστον
περίπου 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας συνολικά για επτά μήνες. Η ιδέα αυτή
στηρίχθηκε στην «εμπειρία» άλλων κρατών που αντιμετώπισαν το ίδιο ακριβώς
πρόβλημα πολλά χρόνια ενωρίτερα από τη χώρα μας
Ωστόσο,
η ελληνική κυβέρνηση το 1997 διατύπωσε τη σκέψη να σταματήσει η εφαρμογή του
μέτρου της θερινής ώρας, έτσι ώστε να μην έχουμε μεγάλη διαφορά ώρας από τις
υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Κάτι
τέτοιο, όμως, δεν εγκρίθηκε, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι η Ελλάδα να είναι 3
ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Στην πραγματικότητα, οι
τοπικές ώρες κάθε περιοχής, όπως την Αθήνας, της Κέρκυρας και της Ρόδου, είναι
διαφορετικές μεταξύ τους.
Αυτό
το… πρόβλημα, όμως, δεν αφορά μόνο την περιοχή μας, αλλά και όλες τις
πόλεις-σημεία πάνω στο χάρτη, λόγω των διαφορετικών συντεταγμένων τους.
Έτσι,
για να αντιμετωπιστούν και πρακτικά αυτές οι διαφοροποιήσεις των λεπτών,
αποφασίστηκε να χωριστεί η Γη σε 24 συνολικά ίσες ατράκτους (άξονες
περιστροφής) και όλες οι χώρες που ανήκουν στην ίδια άτρακτο να έχουν και την ίδια
επίσημη ώρα που θα διαφέρει από τη διπλανή άτρακτο κατά μία ώρα.
Παράλληλα,
για να λυθεί το πρόβλημα που θα προέκυπτε για τις περιοχές των χωρών που
βρίσκονται στα όρια διαφορετικής ατράκτου, αποφασίστηκε η επίσημη ώρα κάθε
κράτους να είναι αυτή της πρωτεύουσάς του. Εάν δεν ίσχυε το τελευταίο, τότε
όταν στην Αθήνα θα ήταν 12:00, στην Κέρκυρα το ρολόι θα έπρεπε να δείχνει
12:16, ενώ στη Ρόδο 12:49.
Η
εναλλαγή της ώρας από «χειμερινή» σε «θερινή»
και αντιστρόφως εφαρμόστηκε για
πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Αυστραλία, στη
Γερμανία, στη Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αργότερα,
κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ορισμένες χώρες κυρίως της
Κεντρικής Ευρώπης αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες «προχώρησαν» τα ρολόγια τους
κατά μία ώρα μπροστά καθ' όλη τη διάρκεια του έτους (από τις 9 Φεβρουαρίου του
1942 ως τις 30 Σεπτεμβρίου του 1945). Στη Βρετανία δύο ώρες μπροστά τους
θερινούς μήνες και μία ώρα τους χειμερινούς μήνες. Οι αλλαγές αυτές στους
λεπτοδείκτες δεν ήταν ποτέ σταθερές ή συγκεκριμένες για κάθε χώρα.
Προσαρμόζονταν ανάλογα μόνο για όσο καιρό υπήρχε πρόβλημα.
Η
θερινή ώρα με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα
μία ώρα μπροστά από τη χειμερινή
καθιερώθηκε το 1966 στις ΗΠΑ. Ξεκίνησε να ισχύει σε λίγες Πολιτείες
αρχικά και από το 1986 κατοχυρώθηκε με νόμο σε ολόκληρη τη χώρα. Ακολούθησαν
ανάλογες ρυθμίσεις και στις χώρες της Ευρώπης.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ
ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΣΑΣ….
Πηγές: www.users.sch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου