ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΡΘΡΑ-ΝΕΑ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΥΠ. ΔΙΔΑΚΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ

A scientific blog from PhD and Post Doctoral Researchers NTUA, UOA, Athens, Greece.

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Η όσφρησή μας είναι κβαντική..!



Ξεχωρίζουμε τις μυρωδιές από τις μοριακές ταλαντώσεις τους
Είναι η μύτη μας μια «κβαντομηχανή»;  Αυτό το ερώτημα έθετε στον τίτλο του άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑScience πριν από 2 περίπου χρόνια, ενώ στο υπότιτλο η απάντηση έλεγε «Η δική μας δεν ξέρουμε ακόμη, αλλά πάντως της μύγας είναι!».  Το άρθρο, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ αναφερόταν στη συνεργασία του έλληνα νευροβιολόγου δρος Ευθύμιου Σκουλάκη από το Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ» στη Βάρη με τον βιοφυσικό Luca Τurin, που τότε εργαζόταν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Η συνεργασία είχε στόχο να διερευνήσει το πώς μυρίζουμε. Ναι, σε αντίθεση με την όραση και την ακοή, η όσφρηση παραμένει ακόμη και σήμερα η λιγότερο μελετημένη αίσθηση και οι δύο συνεργάτες επιζητούσαν να ρίξουν φως στα παράδοξα της όσφρησης.
Τα κενά της θεωρίας
Βλέπετε, η επικρατούσα θεωρία για την  όσφρηση δεν φαίνεται ικανή να εξηγήσει κάποιες παρατηρήσεις. Η θεωρία αυτή θέλει την ύπαρξη ενός μηχανισμού  αντίστοιχου με εκείνου του κλειδιού και της κλειδαριάς: οι ουσίες-κλειδιά φτάνουν και προσδένονται στα μόρια-κλειδαριές που εντοπίζονται στις μύτες των θηλαστικών ή στις κεραίες των εντόμων. Αποτέλεσμα της πρόσδεσης είναι η αλλαγή της στερεοδιάταξης του μορίου-κλειδαριάς γεγονός που πυροδοτεί την αποστολή χημικών σημάτων στον εγκέφαλο ώστε να αντιληφθεί, να καταγράψει την έλευση της ουσίας-κλειδιού.
Η θεώρηση αυτή για τη λειτουργία της όσφρησης δεν έχει προβλεπτική ικανότητα: δεν μπορεί κανείς να υποθέσει πώς θα μυρίζει ένα μόριο μόνο και μόνο από τη στερεοδιάταξή του. Παραδείγματος χάριν, η αντικατάσταση ενός μορίου οξυγόνου της αιθανόλης, η οποία έχει μυρωδιά βότκας, από ένα μόριο θείου δίνει την αιθανοθειόλη η οποία αν και με στερεοδιάταξη πολύ κοντά σε αυτή της αιθανόλης, έχει την ανυπόφορη μυρωδιά των χαλασμένων αβγών. Κι ακόμη, είναι γνωστό ότι υπάρχουν μόρια που έχουν σχεδόν ίδια μυρωδιά αλλά η στερεοδιάταξή τους είναι τελείως διαφορετική (και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελούν κλειδί για την ίδια κλειδαριά).
Οι ταλαντώσεις
Εργαζόμενοι με την Drosophila melanogaster (μύγα του ξυδιού), οι δύο συνεργάτες έδειξαν πριν από δύο χρόνια ότι τα έντομα αντιλαμβάνονται τις οσμές από τις ταλαντώσεις των μορίων τους. Καθώς όμως οι ανθρώπινοι οσφρητικοί υποδοχείς διαφέρουν από εκείνους των εντόμων, οι δύο ερευνητές θέλησαν να διερευνήσουν αν το ίδιο ίσχυε και για εμάς.
Για να το πετύχουν αυτό ζήτησαν τη βοήθεια της Vioryl, της μόνης ελληνικής βιομηχανίας αρωμάτων η οποία διαθέτει μια μεγάλη ερευνητική ομάδα αποτελούμενη κυρίως από χημικούς. Η ομάδα αυτή πήρε ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα μόρια στην αρωματοποιία, το μασκ (musk) και το τροποποίησε. Για την ακρίβεια, άλλαξε τα μόρια υδρογόνου με μόρια δευτέριου (το δευτέριο είναι ισότοπο του υδρογόνου). Η αλλαγή είχε σαν αποτέλεσμα να μεταβληθούν οι μοριακές ταλαντώσεις του musk, αλλά όχι και η στερεοδιάταξή του.
Σύμφωνα με το άρθρο των ελλήνων ερευνητών το οποίο δημοσιεύεται στην επιθεώρηση PlosOne, η δευτεριωμένη έκδοση του musk μυρίζει διαφορετικά από την κανονική. Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος μπορεί να ξεχωρίσει τη μια από την άλλη.
Είναι λοιπόν η μύτη μας μια κβαντομηχανή; Ο Luca Turin ξέρει ότι παίρνει χρόνο για να αλλάξουν οι παλιές θεωρίες. Αλλά, τα τελευταία ευρήματα ίσως είναι αρκετά για να πούμε ότι υπάρχει και μια κβαντική συνιστώσα στην ανθρώπινη όσφρηση.
Πηγή: www.tovima.gr

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Θέμα χρόνου οι υπολογιστές να απειλήσουν την ίδια μας την ύπαρξη..




Κορυφαίοι διανοητές και επιστήμονες του βρετανικού πανεπιστημίου Κέμπριτζ ανησυχούν ότι είναι θέμα χρόνου τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, ιδίως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, να γίνουν τόσο έξυπνοι και ικανοί, που να στραφούν εναντίον των ανθρώπων που τους δημιούργησαν, απειλώντας έτσι την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας.

Γι' αυτό το λόγο, ορισμένοι επιφανείς ακαδημαϊκοί αποφάσισαν να πάρουν πιο σοβαρά το ζήτημα και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν εντός του 2013 ένα νέο επιστημονικό Κέντρο για τη Μελέτη του Υπαρξιακού Κινδύνου (www.cser.org)

Μεταξύ των πρωτεργατών της πρωτοβουλίας είναι ο Χάου Πράις, καθηγητής φιλοσοφίας στην έδρα «Μπέρτραντ Ράσελ», ο βασιλικός αστρονόμος και καθηγητής κοσμολογίας και αστροφυσικής λόρδος Μάρτιν Ρις, μέχρι πρόσφατα πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών, καθώς και ο προγραμματιστής λογισμικού Γιαν Τάλιν, ένας από τους ιδρυτές του Skype και εσχάτως «ευαγγελιστής» των δυνητικών τεχνο-απειλών.

Το νέο Κέντρο θα καταπιαστεί με κάθε τεχνολογία και ανθρωπογενές φαινόμενο που μπορεί να απειλήσει την ύπαρξη της ανθρωπότητας, όπως η βιοτεχνολογία- συνθετική βιολογία, η νανοτεχνολογία, η ακραία κλιματική αλλαγή και η τεχνητή νοημοσύνη.

Όπως είπε ο Πράις, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του βρετανικού πανεπιστημίου, «στην περίπτωση της τεχνητής νοημοσύνης, κάποια στιγμή, σε αυτόν ή τον επόμενο αιώνα, μπορεί να αντιμετωπίσουμε μία από τις μείζονες μεταβολές στην ανθρώπινη -ίσως και ακόμα και στην κοσμική- ιστορία, όταν η τεχνητή νοημοσύνη θα ξεφύγει πια από τους περιορισμούς της βιολογίας». Στο μέλλον, προειδοποίησε, «όταν δεν θα είμαστε πλέον τα εξυπνότερα όντα στον πλανήτη», η ανθρωπότητα μπορεί να βρίσκεται «στο έλεος μηχανών που δεν θα είναι κακόβουλες, απλώς τα ενδιαφέροντά τους δεν θα μας συμπεριλαμβάνουν».

«Πρέπει να πάρουμε σοβαρά την πιθανότητα ότι ίσως κάποια στιγμή θα ανοίξει το "κουτί της Πανδώρας" εξαιτίας της τεχνητής νοημοσύνης και τότε μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική. Μπορεί να φθάσει κάποτε η κρίσιμη στιγμή που οι υπολογιστές θα αποκτήσουν την ανθρώπινη ικανότητα να γράφουν τα δικά τους προγράμματα λογισμικού και να αναπτύσσουν τις δικές τους τεχνολογίες, αφήνοντας πλέον για πάντα πίσω τους την ανθρωπότητα», πρόσθεσε.

Η συγκεκριμένη απειλή απασχολεί την επιστημονική φαντασία -και όχι μόνο- τουλάχιστον από την εποχή που ο κομπιούτερ HAL στη διάσημη ταινία «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (με βάση το ομώνυμο βιβλίο του Άρθουρ Κλαρκ), επαναστάτησε κατά των ανθρώπων δημιουργών του.

Πηγή: www.protothema.gr


Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Βρετανοί ερευνητές μετέτρεψαν τον αέρα σε βενζίνη..!




Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να μετατρέψουν τον αέρα σε βενζίνη. Το επίτευγμα ίσως μελλοντικά αποδειχτεί ορόσημο για την μαζική παραγωγή καθαρής ενέργειας και αποτελέσει απάντηση τόσο στην ενεργειακή κρίση όσο και στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος με «αέρια του θερμοκηπίου», εφόσον όμως στην πορεία ξεπεραστούν διάφορα εμπόδια.

Η μικρή βρετανική εταιρία με την εύγλωττη ονομασία Air Fuel Synthesis (δηλαδή «σύνθεση καυσίμων από αέρα»), σύμφωνα με τη βρετανική Independent, χρησιμοποιεί μια επαναστατική τεχνολογία και έχει καταφέρει να παράγει πέντε λίτρα βενζίνης από τον Αύγουστο, όταν έθεσε σε λειτουργία μια μικρή μονάδα που παράγει καύσιμα από διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς του αέρα.

Η εταιρία ελπίζει ότι μέσα στην επόμενη διετία θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο, μαζικής παραγωγής, εργοστάσιο που θα παράγει ένα τόνο «αερο-βενζίνης» την ημέρα. Επίσης, σχεδιάζει να παράγει «πράσινα» καύσιμα για τις αεροπορικές εταιρίες, ώστε τα αεροπορικά ταξίδια να εκλύουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Ο Τιμ Φοξ, επικεφαλής για θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος του Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών του Λονδίνου, δήλωσε ότι
Ακούγεται υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό και όμως είναι αληθινό. Το κάνουν πράγματι και το έχω δει με τα μάτια μου.
Αν και η όλη διαδικασία βρίσκεται ακόμα σε πιλοτικό στάδιο, ήδη έχει αποδειχτεί πως δουλεύει. Όπως είπε ο επικεφαλής της εταιρίας Air Fuel Synthesis Πίτερ Χάρισον,
Παίρνουμε διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα και υδρογόνο από το νερό και τα μετατρέπουμε σε βενζίνη. Κανείς άλλος δεν κάνει κάτι τέτοιο πουθενά στον κόσμο, από όσο ξέρουμε. Το προϊόν μοιάζει και μυρίζει σαν βενζίνη, αλλά είναι πολύ πιο καθαρό από τη βενζίνη που προέρχεται από πετρέλαιο. Επιπλέον, δεν περιέχει κανένα από τα πρόσθετα που υπάρχουν στη συμβατική βενζίνη. Παρόλα αυτά, το προϊόν μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις υπάρχουσες μηχανές.
Ο Χάρισον τόνισε ότι το πλεονέκτημα της νέου τύπου βενζίνης είναι πως δεν απαιτεί καμία αλλαγή στις υφιστάμενες υποδομές των μεταφορών, ενώ δεν είναι αναγκαία καμία μετατροπή στα αυτοκίνητα, όπως τοποθέτηση έξτρα μπαταριών, προσθήκη ειδικών κυψελών καυσίμου ή ντεπόζιτου υδρογόνου, κάτι που απαιτούν οι εναλλακτικές τεχνολογίες (ηλεκτρικά οχήματα, υβριδικά, υδρογόνου κ.α.).
Όπως είπε:
Έως το τέλος του 2014, αν εξασφαλίσουμε την κατάλληλη χρηματοδότηση, θα μπορούμε να παράγουμε βενζίνη χρησιμοποιώντας ανανεώσιμη ενέργεια και θα το κάνουμε σε εμπορική βάση.
Ο Χάρισον εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι το πολύ σε 15 χρόνια θα λειτουργεί το πρώτο εργοστάσιο μεγέθους διυλιστηρίου.
Αν παράγουμε τα δικά μας καύσιμα, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε την οικονομία μιας χώρας.
Σε πρώτη φάση, η Air Fuel Synthesis σχεδιάζει να παράγει «αερο-βενζίνη» που θα είναι δυνατό να αναμιχθεί με συμβατική βενζίνη. Προς το παρόν, πάντως, η τεχνολογία δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς και δεν είναι αποδοτική για να αξιοποιηθεί εμπορικά. Επειδή η απόσπαση του διοξειδίου του άνθρακα από τον αέρα δεν έχει ωριμάσει αρκετά, η εταιρία αναγκάζεται να χρησιμοποιεί πρόσθετο διοξείδιο που προμηθεύεται από άλλες βιομηχανικές πηγές.

Διάφορες εταιρίες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να βελτιώσουν την τεχνολογία απόσπασης διοξειδίου από τον αέρα, μια διαδικασία που κοστίζει περίπου 500 ευρώ ανά τόνο διοξειδίου. Φυσικά, όπως και με άλλες πρωτοεμφανιζόμενες τεχνολογίες, το κόστος τους στην πορεία υποχώρησε θεαματικά, κάτι που μπορεί να συμβεί και σε αυτή την περίπτωση.


Πηγή: AutoBlog.gr


Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ερευνητές ανυψώνουν σταγόνες και τις κρατούν σταθερές στον αέρα..!!

Acoustic Levitation

Το σημείο που η επιστήμη συναντά τη μαγεία πολλές φορές δεν είναι και τόσο ευδιάκριτο, με τρανή απόδειξη το τελευταίο επίτευγμα ερευνητών του Argonne National Laboratory, οι οποίοι κατόρθωσαν να ανυψώσουν και να κρατήσουν στον αέρα σταγόνες υγρού με τη βοήθεια ακουστικών κυμάτων!

Οι σταγόνες περιελάμβαναν κάποια φαρμακευτική ουσία και τοποθετήθηκαν ανάμεσα σε δύο ηχεία (ένα πάνω, ένα κάτω). Στη συνέχεια, οι ερευνητές ρύθμισαν τα ηχητικά κύματα που έστελναν το ένα στο άλλο σε κατάλληλη συχνότητα (22kHz) με αποτέλεσμα να “ακυρώσουν” τη βαρύτητα (με το στατικό ακουστικό κύμα) και να δουν τις σταγόνες να αιωρούνται στο ενδιάμεσο των δύο ηχείων.

Acoustic Levitation 1

Η εικόνα και η ιδέα φαίνεται σίγουρα εντυπωσιακή και θα προσέλκυε αρκετό κοινό στην παράσταση ενός “μάγου”, αλλά η σοβαρή εφαρμογή της αφορά την εξαέρωση διαλυμάτων χωρίς να προκαλείται κρυσταλλοποίηση για την κατασκευή-δημιουργία πιο δραστικών φαρμάκων.


Σύνδεσμος: Argonne National Laboratory: http://www.anl.gov/

Πηγή: www.techgear.gr

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

International Conference on Chemistry for Health 9-14 September 2012, National Hellenic Research Foundation, Athens, Greece

Ζούμε «πέρα» από τα γονίδιά μας!




Επανάσταση στο χώρο της βιολογίας αποτελεί νέα μεγάλη έρευνα «πολυεθνικής» ομάδας επιστημόνων διευρύνει τις γνώσεις μας όχι μόνο γύρω από τη βασική αιτία πρόκλησης ποικίλων ασθενειών, ή τον τρόπο που καθορίζεται το χρώμα των ματιών μας, αλλά κυρίως ως προς το τι είναι αυτό που διαμορφώνει την ανθρώπινη φύση μας. 

Η έρευνα αυτή αποδεικνύει ακόμα πως οι επιστήμονες για πολύ καιρό είχαν πάρει λάθος δρόμο.

Η καινούρια αυτή ανακάλυψη της ομάδας των επιστημόνων στην οποία συμμετείχε και ο Έλληνοαμερικανός Δρ. Τζον Σταματογιαννόπουλος από το Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σιάτλ δείχνει πως τα τμήματα του DNA που αποκαλούμε γονίδια αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος του συστήματος που κάνει το σώμα να λειτουργεί. 

Πολύ πιο σημαντικό είναι το υλικό που βρίσκεται ανάμεσα στα γονίδια -υλικό που κάποτε αποκαλούνταν απαξιωτικά «τα σκουπίδια του DNA». Από την έρευνα αυτή, η οποία έχει δημοσιοποιηθεί με μια σειρά ανακοινώσεων στα περιοδικά «Nature», «Sience» κ.α., διαφαίνεται πως το υλικό αυτό έχει τον έλεγχο.

«Η ανακάλυψη αυτή μας άνοιξε νέους ορίζοντες. Είναι σαν να κοιτάς τον ουρανό με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο» λέει ο Δρ. Μπρους Στίλμαν, πρόεδρος του εργαστηρίου Cold Spring Harbor, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έρευνα.

Οι επιστήμονες ήδη ήξεραν από το 2003, όταν τελείωσαν τη μεγάλη έρευνα σχετικά με το ανθρώπινο γονιδίομα (Human Genome Project) πως δεν ήταν ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματά της. Αποδείχτηκε τότε πως ο άνθρωπος έχει 22.000 γονίδια, πολύ λιγότερα από ό,τι έχουν κάποια ζώα και ακόμα λιγότερα από κάποια φυτά, όπως το ρύζι. Πώς θα μπορούσε ένα τόσο σύνθετο και προηγμένο ον, όπως ο άνθρωπος, να έχει ένα τόσο απλό λειτουργικό σύστημα;

«Γνωρίζαμε πολύ λίγα για τη διαδικασία ενεργοποίησης και απενεργοποίησης των γονιδίων. Είχαμε περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις για το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο γονιδίωμα» λέει ο Δρ. Έρικ Γκριν, διευθυντής του National Human Genome Research Institute, το οποίο διεξήγαγε την έρευνα.

«Το γονιδίωμα είναι φορτωμένο με διακόπτες που ελέγχουν τα γονίδια. Υπάρχουν εκατομμύρια τέτοιοι διακόπτες» λέει ο Δρ. Τζον Σταματογιαννόπουλος από το πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον, στο Σιάτλ, που δούλεψε στην έρευνα αυτή.

Ο ειδικός του πανεπιστημίου του Stanford Μάικλ Σνάιντερ αναφέρει πως οι αλλαγές στα γονίδια που σχετίζονταν μέχρι τώρα με την πρόκληση ασθενειών, φαίνεται να αφορούν μόνο σπάνιες ασθένειες, ενώ κοινές ασθένειες, όπως τα καρδιακά νοσήματα, ο καρκίνος και η αλλεργία πιθανότατα ελέγχονται κάπου αλλού. 

«Πιστεύουμε πως οι περισσότερες αλλαγές που σχετίζονται με μια ασθένεια, δεν γίνονται στα ίδια τα γονίδια, αλλά στους διακόπτες» λέει ο Σνάιντερ.

Ίσως λοιπόν η θεραπεία αυτών των ασθενειών να βρίσκεται στην προσπάθεια να επηρεάσουμε τους διακόπτες. «Η φαρμακευτική βιομηχανία έχει εδώ και καιρό παραιτηθεί από το γονιδίομα και έχει επιστρέψει σε παλαιότερες προσεγγίσεις» λέει ο Δρ. Σταματογιαννόπουλος. «Αυτά τα καινούρια ευρήματα μπορεί να δώσουν ώθηση σε μια νέα φαρμακολογική έρευνα. Τώρα έχουμε μία πληθώρα γενετικών πληροφοριών σχετικά με τις ανθρώπινες ασθένειες και μπορούμε να βρούμε τα κατάλληλα γονίδια και τις πρωτεΐνες που πρέπει να στοχεύσουμε».

Αυτά τα καινούρια δεδομένα θα βοηθήσουν τους γιατρούς να διαγνώσουν ασθένειες, να σχεδιάσουν θεραπείες που θα έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τους ασθενείς τους και να καταγράψουν την πρόοδό τους. Δείχνουν ακόμα το δρόμο για τον καθορισμό των αιτιών εκατοντάδων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων όλων των ειδών του καρκίνου, του Αλτσχάιμερ, της σχιζοφρένειας, των καρδιακών ασθενειών, του διαβήτη τύπου 1 και 2, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και του άσθματος. Ίσως να οδηγήσουν όμως και σε μια καλύτερη κατανόηση του πως τα γονίδιά μας καθορίζουν και παράγοντες όπως το ύψος, το πάχος και το προσδόκιμο ζωής.

«Τα γονίδια καταλαμβάνουν μόνο ένα μικρό μέρος του γονιδιόματος και οι περισσότερες προσπάθειες να καθοριστούν οι γενετικές αιτίες των ασθενειών ήταν γεμάτες από σήματα πως πρέπει να απομακρυνθούμε από τα γονίδια. Τώρα γνωρίζουμε πως οι προσπάθειες αυτές δεν ήταν μάταιες και πως τα σήματα έδειχναν στην πραγματικότητα το ‘λειτουργικό σύστημα’ του γονιδιόματος, οι οδηγίες του οποίου είναι κρυμμένες σε εκατομμύρια τοποθεσίας γύρω από το γονιδίομα» είπε χαρακτηριστικά ο Τζον Σταματογιαννόπουλος.

Ένα άλλο εντυπωσιακό εύρημα είναι πως τα σχεδιαγράμματα του ρυθμιστικού κυκλώματος θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να εντοπίσουν τύπους κυττάρων που παίζουν σημαντικό ρόλο σε συγκεκριμένες ασθένειες, χωρίς να είναι απαραίτητη η πρότερη γνώση για το πώς εξελίχθηκε η ασθένεια. Για παράδειγμα οι αλλαγές στο DNA που σχετίζονται με την ασθένεια Crohn (ένας συνηθισμένος τύπος φλεγμονώδους ασθένειας του εντέρου) είναι συγκεντρωμένες στους διακόπτες που ελέγχουν δύο ειδών ανοσοποιητικά κύτταρα.

Οι ερευνητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ίδια μέθοδο για να προσδιορίσουν τύπους κυττάρων που δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα αν έπαιζαν κάποιο συγκεκριμένο ρόλο στην εξέλιξη της ασθένειας και πιθανόν να οδηγηθούν σε καινούριες θεραπείες.

Πηγή: www.protothema.gr